Of het nu De Correspondent, de Bosatlas of de NOS is: migratie over de Middellandse Zee wordt op kaarten afgebeeld als dikke, rode pijlen die op ons afkomen. Die pijlen bepalen – terwijl we dat nauwelijks doorhebben – ons beeld van migratie. Kan dat anders? 

Eind 2017 zinkt op de Middellandse Zee een bootje met 150 Afrikaanse migranten aan boord. Sommigen verdrinken, sommigen worden naar Italië gebracht, een deel verdwijnt in een hels Libisch detentiecentrum. 17 overlevenden spannen nu een rechtszaak aan. En die kan het hele EU-migratiebeleid op zijn kop zetten.

Op weg naar Europa komen tienduizenden Afrikaanse migranten niet verder dan Libië. Daar worden ze met steun van de EU tegengehouden en gevangengezet. Dus gaan ze massaal in op een nieuw aanbod van Brussel: een enkeltje naar huis. In Nigeria zag ik 160 ‘vrijwillige’ terugkeerders de vliegtuigtrap afdalen.